Powszechnie uważa się, że ogrzewanie sufitowe daje efekt przegrzewania głowy i zimnych stóp co nie jest prawdą. Aby rozprawić się z tym mitem zacznę od podstawowej teorii. Ciepło przekazywane jest przez 3 możliwe sposoby:

• Przenikanie (dotyk, przewodzenie)
• Konwekcja (mieszanie ciepłego powietrza lub płynu – wyżej energetyczne cząstki rozpychają się do góry a niżej energetyczne cząstki upychają się w kierunku źródła grawitacji)
• Promieniowanie (najprościej rzecz ujmując jest to niewidoczne światło podczerwone)

Ogrzewanie sufitowe (podobnie jak podłogowe) oddaje ciepło głównie przez promieniowanie. Rury rozgrzewają powierzchnię grzewczą do temperatury ok. 28°C. W pomieszczeniu mamy temperaturę 20°C. Tak mała różnica temperatur sprawia, że konwekcja występuję w niewielkim stopniu (w przeciwieństwie do grzejników rozgrzanych do 70°C które mieszają powietrzem w pomieszczeniu). 

Chciałbym przeprowadzić mały eksperyment myślowy. Wiedząc, że ciepło przekazywane przez promieniowanie jest de facto światłem wyobraźmy sobie jak rozchodzi się światło w pokoju. Umieśćmy na podłodze lub suficie dużą płaską lampę.

• Po umieszczeniu lampy na suficie pod stołem zapanuje cień a nie całkowita ciemność – zjawisko rozproszenia światła
• Po umieszczeniu lampy na podłodze gdy przykryjemy lampę dywanem w pokoju zrobi się ciemno 
• Światło rozgrzewa te elementy na które trafia i tak po odpowiednim czasie lampa sufitowa ogrzeje łóżko od góry, krzesła, stoły a także podłogę

Jakie są tego konsekwencje w praktyce?

• Ogrzewanie sufitowe sprawi, że będziemy mieć delikatnie cieplejsze powierzchnie takie jak podłoga, łóżko a nawet krzesło
• Brak ograniczeń aranżacyjnych pomieszczenia i większa efektywność dzięki 100% wykorzystania powierzchni